Skarby Włoch Wielkiej Sztuki Autorstwa Donald Strachan
Wojna po wojnie, okupacja, rewolucja, pech w połączeniu ze złym osądem - wszystko przyczyniło się do zniszczenia włoskich skarbów sztuki. Pożar w Sala del Scrutinio i Sala del Maggior Consiglio w Pałacu Dożów Wenecji zniszczył wielu Tytanów, a także prace Belliniego, Gentile da Fabriano i Pisanello. Półkruszony Botticelli wrzucił kilka swoich własnych "dekadenckich" dzieł do Ogniska Marności w 1497 roku.
Sztuka włoska niestety nie była odporna na burzliwy wpływ półwyspu. Ale historia włoskiej sztuki i architektury również nie jest szczęśliwa. Wiele dzieł, które dziś podziwiamy, uniknęliśmy kuli podczas podróży do XXI wieku.
Oto osiem arcydzieł, które w wąskim stopniu zapobiegły zniszczeniu i jak każdy przetrwał, aby zobaczyć inny dzień.
Podpis pod zdjęciem: Santa Maria delle Grazie w Mediolanie, Włochy.
Dzięki uprzejmości Vito Arcomano © Fototeca ENIT
"Ostatnia wieczerza" w mediolańskiej Santa Maria delle Grazie Co: Podziękowania dla powieści Dana Browna (a następnie Toma Hanksa), Kod da Vinci, Leonardo da Vinci " Ostatnia Wieczerza" został wepchnięty w życie tych, którzy jeszcze o nim nie słyszeli. Temat Cenacolo był dość powszechny w renesansowej dekoracji zakonów klasztornych. Ale wspaniały wielbiciel Florencji nasycił swoją wersję, namalowaną w latach 90. XVI w. Niezwykłym ruchem i dynamiką.
Gdzie: Santa Maria Delle Grazie, Mediolan (tel. 02-92800360; www.cenacolovinciano.net).
W jaki sposób: Geniusz da Vinci był nie tylko genialnym geniuszem, ale też był niestrudzonym majsterkowiczem i eksperymentatorem. Z tej okazji stało się to ze szkodą dla jego pracy. W ciągu dekady lub dwóch farba się łuszczyła, ponieważ nałożył ją na sucho, a nie na prawdziwy fresk (który polega na malowaniu na mokrym tynku). Od tej pory była to ciągła bitwa, aby ją uratować. Choć jest uszkodzony, wyprany, a nie taki, jakim darzyłby go da Vinci, nawet bomba z 1943 roku, która zabrała większość reszty, nie mogła go zniszczyć. Lub jego popularność: musisz zarezerwować miejsce na wizytę przed przyjazdem.
Podpis pod zdjęciem: Fragment "Ostatniej Wieczerzy" Leonarda da Vinci.
Dzięki uprzejmości De Agostini Picture Library.
Freski Giotta w kaplicy Scrovegnich w Padwie Co: Tak delikatne i cenne są freski Kaplica Scrovegni (lub Arena), namalowany przez Giotta w latach 1303-1355, w którym goście muszą usiąść przez 15 minut w komorze dekontaminacyjnej przed wejściem do uświęconej przestrzeni. Kaplica o sklepieniu kolebkowym jest całkowicie pokryta farbą przedstawiającą 38 scen z życia Chrystusa i Najświętszej Maryi Panny, apokaliptyczny "Sąd Ostateczny" nad drzwiami wyjściowymi, a także pierwsze nagrane grisailles, lub monochromatyczne alegorie reprezentujące 14 cnót i występki w ludzkiej postaci.
Gdzie: Kompleks Musei Civici Eremitani, w Padwie (tel. 049-2010020; www.cappelladegliscrovegni.it).
W jaki sposób: Niemal każda myśl, jaką można sobie wyobrazić, zagraża dekoracji Giotta w ciągu 705 lat od jej odsłonięcia. Malutka kaplica kiedyś stanowiła część większego palazzo, które zostało zburzone. Zewnętrzna weranda zawaliła się w XIX wieku, wypełniając pomieszczenie trującym pyłem. Latające fortece deszczowały miasto podczas okupacji niemieckiej. (Jeśli chcesz zobaczyć, co może zrobić bezpośredni hit z bomby II wojny światowej na fresk, musisz tylko zakraść się obok, by płakać w kaplicy Ovetari w Mantegnie, niegdyś pychą Kościoła Eremitani, zabłąkaną brytyjską bombą na w nocy z 11 marca 1944 r. zredukował ją do kilku kawałków pomalowanego na kawałki kawałka pomalowanego na czarno-biały fotostat.
Podpis pod zdjęciem: Wnętrze kaplicy Scrovegnich w Padwie we Włoszech.
Dzięki uprzejmości De Agostini Picture Library
Ruiny Pompejów Co: Kiedy kogucik zapiał 24 sierpnia, 79 A.D., rzymskie miasto Pompeje był dobrze prosperującym ośrodkiem nieruchomości komercyjnych, domami dla wszystkich klas społecznych oraz wystarczającą liczbą uzdrowisk i burdeli, aby zaspokoić znaczny rzymski apetyt na oba. Mieszkania takie jak Dom Vettii i Willa Tajemnic były bogato freskowane scenami mitologicznymi i ozdobione skomplikowanymi mozaikami. Odkrycia odkryliśmy, że wystarczy sztuki do pokazania, aby studiować i interpretować trzy wieki malarstwa rzymskiego.
Gdzie: 26 km na południowy wschód od Neapol, w Kampanii (www.pompeiisites.org).
W jaki sposób: Pocieszające jest przekonanie, że nawet jedna z najbardziej klęsk żywiołowych we Włoszech nie zdołała zatrzymać dziedzictwa Pompejów. W ciągu 24 godzin erupcja Mt. Wezuwiusz zakopał Pompeje na 60 stopach popiołu i rozpalonego do czerwoności pumeksu, czyniąc go niezdatnym do zamieszkania. Ta sama erupcja zakopała pobliski, nadmorski rzymski kurort Herkulanum w strumieniu piroklastycznego błota o temperaturze 1800 ° F, zabijając setki. Oba miasta zostały zapomniane przez 1500 lat, dopóki wykopaliska nie zaczęły się w XVIII wieku.
Podpis pod zdjęciem: Ruiny Pompei, Włochy.
Zdjęcie społeczności Teda Holm / Frommers.com
Cimabue's "Crucifix" w Santa Croce we Florencji Co: Stulecia przed Michelangelo i da Vinci, przed Masaccio, a nawet Giotto, Cimabue (wymawiane chee-ma-boo-eh) była uznaną gwiazdą sztuki toskańskiej. Jego malarstwo było pomostem między stylizowaną bizantyjską ikonografią a "nowoczesnym" dziełem jego ucznia, Giotta. Jego 1288 malowane drewniane " Krucyfiks" jest jedną z niewielu jego dzieł, które przetrwały.
Gdzie: Wisi w refektarzu (obecnie muzeum) w Santa Croce we Florencji (www.santacroceopera.it).
W jaki sposób: Dla Anglików jest to rok, w którym wygrali Puchar Świata; do Amerykanina, w którym Ronald Reagan został wybrany gubernatorem lub rok śmierci Walta Disneya. Ale dla florenckiego, rok 1966 jest rokiem wielkiego powodzi arno. Na początku listopada wody opadły z zalanego Casentino i gwałtownie urosły na głębokość 20 stóp, topiąc ludzi tak daleko od brzegu rzeki, jak przejście podziemne Santa Maria Novella. Tysiące ton błota zniszczyło lub uszkodziło sztukę na masową skalę, w tym "Krucyfiks" Cimabue'a. Mimo, że przetrwał i jest ponownie wystawiony po żmudnej renowacji, około 60 procent jego farby zostało stracone na zawsze.
Podpis pod zdjęciem: Drewniany krucyfiks Cimabue wisi w refektarzu Santa Croce we Florencji.
Zdjęcie: dvdbramhall / Flickr.com
Kaplica Brancacci we Florencji Santa Maria del Carmine Co: Obrazy namalowane między 1424 a 1428 r. Na ścianach maleńkiego Kaplica Brancacci zapowiedział nową epokę artystyczną we Florencji: renesans. Różne sceny z życia św. Piotra były owocem współpracy Masaccio i Masolino (zakończone w latach 80. przez Filippino Lippiego), ale to właśnie Masaccio miał mistrzostwo w linearnej perspektywie i żywym ludzkim realizmie, do którego artyści - w tym Michał Anioł - przybyli studiować sto lat później.
Gdzie: W prawym transeptcie Santa Maria del Carmine, w Oltrarno, Florencja (tel. 055-2768224).
W jaki sposób: Wystarczy tylko rzucić okiem na niepozorną barokową dekorację nawy i absydy tego karmelitańskiego kościoła, aby zobaczyć, że wydarzyło się tutaj coś dziwnego. W rzeczywistości, prawie cały budynek został zniszczony przez pożar w 1771 roku. Cudownie, prawy transept uciekł z dokładnym zabrudzeniem sadzą. Masaccio zmarł, gdy miał zaledwie 27 lat, a wraz z jego "Trójcą Świętą" w Santa Maria Novella freski Brancacci są jego najważniejszym zapiskiem we Florencji. Bez jednego wielkiego szczęścia, największy florencki malarz między Giotto i Michelangelo byłby jeszcze bardziej tajemniczy.
Podpis pod zdjęciem: Wnętrze Santa Maria del Carmine we Florencji.
Dzięki uprzejmości Vito Arcomano © Fototeca ENIT
Bazylika Palladiana w Vicenzy Co: Andrea Palladio to prawdopodobnie najbardziej wpływowy architekt współczesnej historii. Wraz z nim ożywienie klasycyzmu osiągnęło apogeum. Doryckie kolumny, naczółki i klasyczne łuki powróciły do mody we Włoszech, a wielcy turyści, tacy jak Inigo Jones, wcielili idee "Czterech książek architektury" Palladia do Wielkiej Brytanii. Bez Palladia, Kapitol, katedra św. Pawła i większość wspaniałych zachodnich budynków obywatelskich, które za nimi podążyły, nie wyglądałyby tak, jak oni. Najlepszą pracę Palladio można znaleźć w okolicach Vicenzy, z Bazylika Palladiana wśród najlepszych przykładów jego geometrycznego proporcji.
Gdzie: Piazza dei Signori, w Vicenza (www.vicenzae.org), około 45 mil na zachód od Wenecji.
W jaki sposób: Vicenza również ucierpiała podczas odwrotu Niemców z półwyspu w latach 1944-45. To kompaktowe miasto wypełnione budowlami palladiańskimi zostało szczególnie dotknięte 18 marca 1945 roku, kiedy błąd celowania spadł na jego historyczne centrum. Dach bazyliki został całkowicie zniszczony przez pożar, który prawie spowodował całkowite załamanie strukturalne. Arcydzieło Palladio zostało odnowione w 2011 roku.
Podpis pod zdjęciem: Basilica Palladiana in Vicenza, Italy.
Dzięki uprzejmości Vicenza è turystycznej tablicy
"Zmartwychwstanie" w Museo Civico w Sansepolcro Co: W eseju opublikowanym w 1920 roku, pisarz Aldous Huxley ocenił 1463 Piero Della Francesca " Wskrzeszenie" być najlepszą grafiką, jaką kiedykolwiek namalowano. Chociaż tajemniczy toskański świat jest dziś lepiej znany z monumentalnego cyklu fresku "Legenda o prawdziwym krzyżu" w Arezzo, portret świtu martwego, szalejącego Chrystusa i czterech śpiących żołnierzy pozostaje ikoną wczesnego renesansu.
Gdzie: Sansepolcro's Museo Civico (tel. 0575-732218; www.museocivicosansepolcro.it).
W jaki sposób: Szybko do przodu do 1944 roku, a armia niemiecka pokonała odwrót bojowy na północ przez Włochy, linia frontu przeniosła się na wzgórza nad Sansepolcro. Ostrzał miasta już się rozpoczął, gdy brytyjski oficer, kapitan Anthony Clarke, przypomniał sobie esej Huxleya, zatytułowany "Największy obraz" i nakazał zaprzestanie bombardowania, aby arcydzieło nie zaszkodziło. "Zmartwychwstanie" zostało uratowane wraz z życiem cywilnym; Okazało się, że Niemcy już odeszli.
Podpis pod zdjęciem: Fragment "Zmartwychwstania" Piero Della Francesca.
Dzięki uprzejmości Museo Civico di Sansepolcro
Świątynie Paestum Co: Poseidonia, później Romanized do Paestum, był jednym z najważniejszych greckich miast na półwyspie włoskim. Każda z trzech potężnych świątyń doryckich poświęcona Hera, Neptune i Ceres wykazuje cechy charakterystycznej architektury klasycznej, wszystkie datowane na około 500 pne.
Gdzie: 38 km na południe od Salerno, w Kampanii (tel. 0828-811023; www.infopaestum.it).
W jaki sposób: Inżynierowie zatrudnieni w Hiszpanii Karola III (znanego również jako król Neapolu i Sycylii) budowali drogę z Salerno do Agropoli, kiedy natknęli się na gigantyczne ruiny świątyń zanurzone w gęstym lesie. Z niewielką czcią dla przeszłości, kontynuowali oni rozwalanie ścieżki dla ich drogi, która dzieli zakład na dziś. Historia może przypisać im zarówno odkrycie, jak i niemal całkowite zniszczenie archeologicznego skarbu.
Podpis pod zdjęciem: Jedna z trzech świątyń Paestum.
Zdjęcie społeczności michael / Frommers.com
