Autor: Pamela Wright, David Thompson, Michael Tsai i Diane Bair Biorąc pod uwagę zapierającą dech w piersiach scenerię na Hawajach, ciężko jest wybrać, który szlak ma iść w dół. Oto pięć ścieżek na Kauai, Maui, Oahu i Big Island, które poprowadzą turystów do wodospadów i oszałamiających piękna natury.
Podobnie jak większość dostępnych na wyspie wodospadów, przez cały rok jest narażony na intensywny ruch pieszy. Mimo to szlak jest dobrze utrzymany, z żwirową nawierzchnią i przeważnie dyskretnymi wzmocnieniami z drewna, co zapobiega poważnej erozji występującej na wielu szlakach Oahu.
Głowica szlaku znajduje się na prawo od ścieżki brudu naprzeciwko początku ulicy Kelewina. Aby rozpocząć, podążaj wąską ścieżką, która przecina gaj górskich jabłoni i kawowców, aż dotrzesz do pierwszego przejścia przez strumień. W normalnych warunkach powinieneś być w stanie przeskoczyć na trzy lub cztery głazy średniej wielkości, aby dostać się na drugą stronę. Jeśli strumień działa szybko i wysoko, sprawdź siłę przepływu z boku przed odejściem. Jeśli przepływ jest zbyt silny, aby utrzymać równowagę, jeśli się wpadniesz, odwróć się.
1. Duże drzewo Banyan. Kontynuuj wzdłuż szlaku roota wyłożonego olbrzymim imbirem z pochodniami. Następne skrzyżowanie strumienia pojawi się wkrótce, oznaczone dużym bananem. Po przejściu należy podążać wąską ścieżką w prawo do kolejnego skrzyżowania; następnie udaj się w lewo. Po stopniowym podjeździe pod górę dotrzesz do dużego skrzyżowania. Poszukaj znaku po lewej i podążaj ścieżką od strumienia.
2. Punkt widokowy Mount Olomana. Zrobisz większość wspinaczki na odcinku o długości ćwierć mili, wspomaganym serią zrobionych przez człowieka kroków. Po krótkim, ale usilnym podjeździe, dotrzesz do punktu widokowego z ławką i pięknym widokiem na Górę Olomana. Prosto to droga prowadząca do skrzyżowania ze szlakiem Maunawili. Zjedź na dół długimi schodami, które kończą się w strumieniu. Wielu turystów traci drogę na następnym skrzyżowaniu strumienia. Kiedy dotrzesz do strumienia, ostrożnie przejrzyj serię głazów, a następnie skręć w lewo
Ścieżka pętli rozpoczyna się na skraju parkingu, schodzi po kilku stopniach, po czym natychmiast przedstawia ci wybór: w lewo lub w prawo? Idź w prawo. W ten sposób najpierw przyjdziesz do stosunkowo shrimpy Kahuna Falls, budując dramat w miarę zbliżania się do przyciągania markietów.
1. Bambusowy gaj. Szlak jest utwardzony przez całą drogę i wyłożony poręczami, aby pomóc w kroplach i wspinaczkach. Wkrótce zejdzie po drugim locie schodów, a następnie wejdzie do gaju gigantycznego bambusa. Poświęć chwilę na most nad małym strumykiem, aby podziwiać wysokie ściany bambusa. Perspektywa nie różni się od tego, czego może doświadczyć mrówka w trawie. Nie sugeruję, że jesteś mrówką, ale bambus jest największym członkiem rodziny traw, nie wspominając o najszybciej rosnącej roślinie leśnej na świecie.
2. Kahuna Falls. Kilka minut dalej szlakiem, a dojdziesz do małej ostrogi, która ślepa na skraju wąwozu. Po drugiej stronie wąwozu znajduje się wodospad Kahuna, który spada o 100 stóp do strumienia w Krypcie. Wodospad Akaka znajduje się na Potoku Kolekcji. Kahuna Falls ma inne źródło. Od tego momentu woda z obu wodospadów płynie przez Ciąg Statole do oceanu, 3 mile stąd.
3. Akaka Falls. Od Kahuna Falls szlak wspina się na niewielkie wzgórze, przechodzi pod kilkoma drzewami figowymi, a następnie dochodzi do punktu widokowego Akaka Falls, kulminacyjnego punktu tej szybkiej wędrówki. Upadki tworzą się, gdy dno opada z górskiego strumienia osuszającego lasy deszczowe na bujnym wybrzeżu Hamakua. Tysiące galonów wody na minutę przelało się nad krawędzią klifu, pogrążając się na wysokości 442 stóp w jednej, spektakularnej kropli i uderzając w ciemną sadzawkę poniżej w przerażającej kuli eksplodującej białej wody. To nie jest najwyższy wodospad na Hawajach (byłby to 953-stopowy wodospad Oloupena na północnym wybrzeżu Molokai), ale jest to najwyższy hawajski wodospad, który spada z góry na dół w pojedynczym, nieprzerwanym spadku, bez kaskadowania ponad półkami po drodze.
W tym miejscu znajduje się małe schronisko, w którym można uciec przed deszczem, który może przekroczyć 250 cali rocznie w tej części wyspy. Oczywiście, im więcej pada, tym potężniejsze spadają krople. Hit Akaka Upada po kilku dniach deszczu, kiedy popołudniowe słońce jest za wodospadem, a ty możesz uzyskać upragniony wodospad podwójnie whammy: wściekle łomoczącą wodę z tęczami.
Podpis pod zdjęciami: Akaka Falls jest łatwo dostępny dzięki ścieżce prowadzącej wzdłuż prawego ramienia do wąwozu.
1. Makahiku Falls. Szlak zyskuje elewację szybko, gdy wspina się po kamiennych stopniach, a następnie spłaszcza się na słonecznej polanie. Na 5 mil, jest wyraźny widok na Wodospady Makahiku. Skaliste klify i złożone góry stanowią tło dla chudej wstążki srebrzystej wody, która spływa po bujnych górskich zboczach. Jest to nieco rozczarowujące, ponieważ widok wodospadu jest dość odległy i zasłonięty przez liście. Nie ma również legalnego dostępu do znaków drogowych wody i parku. Nie rozpaczaj, ponieważ wokół jest mnóstwo przyciągających wzrok scenerii, a wielkie upadki - z dostępem - zbliżają się.
2. Kaskady. Przejdź przez bramę: stąd jest 1,5 mili do wodospadu. Krótko mówiąc, natkniesz się na gigantyczne drzewo figowe prosto przed siebie. Szlak znów spłaszcza się z ładnymi widokami na zielone górskie zbocza. Weź krótki, nienazwany ślad ostrogi o długości 2 km, który prowadzi w prawo. Prowadzi to do strumienia, a następnie kamienistą ścieżką do kolejnego bardzo chłodnego spojrzenia na spienione kaskady. Dwupoziomowe kaskady opadają na szeroką półkę i basen, po czym znów spadają na głębszą dziurę. Wiszące kamienne klify, pokryte wykładziną w winorośli, tworzą katedrę nad basenem. To piękna sceneria i warta krótkiego garbu w dół i z powrotem przed głodnymi komarami. Nie ma dostępu do wody, ale najlepsza pływalnia jeszcze nie nadeszła.
3. Las bambusowy. Ścieżka podąża teraz za strumieniem, z ładnymi widokami małych kaskad i basenów po prawej stronie. Przekroczysz dwa mosty z dobrymi widokami na dwóch wodospadach. Po przejściu drugiego mostu szlak skręca w lewo i wchodzi do bambusowego lasu; to jest. 8 mil do wielkiego upadku stąd. Kopnij w górę po schodach, gdzie szlak zamienia się w szeroki bulwar przez gęste stojaki bambusa. Poświęć chwilę, by spojrzeć na łukowaty sklepienie, aby zobaczyć, jak kołysze się i kołysze na wietrze, zanim drewniane promenady zaczną zaprowadzać cię dalej w bambusowy las. Strumień jest teraz po twojej prawej stronie, pluskając się i falując przez gładkie, zużyte wodą skały.
4. Waimoku Falls. Szlak staje się bardziej wilgotny, a otaczające liście stają się bardziej zielone, plątanina paproci i dywan mchów. Przejdź przez strumień tak, jak to opisano poniżej, aż dotrzesz do wodospadu - a następnie ponownie prześledź kroki do początku. Skacz w strumieniu, kierując się w stronę małych kaskad. Prosto, piękne wodospady Waimoku spływają po wyniosłym skalnym urwisku. W zimie całe górskie zbocze to jedna wielka ściana tryskającej wody, a basen na dnie jest ogromny. Ale nawet w najsuchszych miesiącach letnich wodospady są imponujące, a zielona, bujna ściana nabiera charakteru przypominającego spa, wszędzie z wodą.
Przyniosłeś swój kostium kąpielowy, prawda? Zanurz się w czystej, chłodnej wodzie, a następnie wysusz na gorących, upalonych słońcem skałach otaczających wodospady.
Podpis pod zdjęciem: Waimoku Falls wzdłuż Maui, Trail Pipiwai na Hawajach. Zdjęcie autorstwa Rick McCharles / Flickr.com.
1. Strumienie Aihualama i Waihi. Szlak rozpoczyna się szerokim, płaskim terenem i przebiega obok trawiastej łąki i przez mały most. Ścieżka biegnie dalej wzdłuż drugiej drogi wodnej, która ostatecznie dzieli się na strumienie Aihualama i Waihi. Ledwo zauważalny boczny szlak przecina strumień i prowadzi do wodospadu Luaalaea. Chociaż ścieżka jest szeroka i stosunkowo równa, luźne, śliskie skały i żylaste korzenie przykuwają uwagę, zwłaszcza od początkujących wędrowców.
2. Kroki prowadzące do wodospadu. Szlak biegnie wzdłuż strumienia Waihi, mijając wysoki bambusowy gaj i łagodnie wznosi się wąską, kamienistą ścieżką. Trasa wznosi się nad podejściem do wodospadu, ale seria stopni z plastikowym tarcicą i żwirowym wypełnieniem ułatwia wspinaczkę. Po drodze szlak przecina gęsty las pachnącego dzikiego imbiru, guawy, eukaliptusa, afrykańskiego tulipana, orzecha kukui i papryki lawae. A jeśli słuchasz uważnie, możesz usłyszeć tryle pół tuzina gatunków rodzimych ptaków, a może i skrzeczenia zdziczałej papugi lub dwóch w koronach drzew. W związku z całorocznym dużym natężeniem ruchu w kierunku wodospadów, Na Ala Hele, państwowe szlaki i program dostępu, musiał podjąć agresywne podejście do radzenia sobie ze zużyciem. Znaczna część pierwszej połowy szlaku jest wzmocniona żwirem i bracketingiem.
Podczas gdy niektórzy zwykli wędrowcy unikają szlaku z powodu tej wyraźnej konserwacji, wielu innych odwiedza często właśnie dlatego, że pozwala turystom w każdym wieku i na każdym poziomie umiejętności, cieszyć się prawdziwym lasem deszczowym szybko i bezpiecznie. Szlak skręca się i zwęża podczas końcowej, krótkiej wspinaczki do obszaru widokowego. Usłyszysz upadki, zanim pojawią się nagle i dramatycznie wokół zakrętu.
3. Upadający obszar widokowy. Sam obszar widokowy jest raczej niewielki i nie jest niczym niezwykłym, aby wędrowcy musieli czekać w kolejce na miejsce wokół basenu. Mimo to, ryczący 150-stopowy wodospad jest warty niedogodności. Dla wielu turystów odwiedzających to niezapomniane zdjęcie. W 2002 roku duża skałka zdeponowała około 30 ton skał i gruzu z górnych zboczy do doliny poniżej. Nad prawą ścieżką wciąż widać duże głazy ułożone w wąwozie.Na terenie znajduje się kilka znaków ostrzegających przed niebezpieczeństwem (luźne skały nadal padają podczas ulewnych deszczy).
Osoby odwiedzające wodospady powinny być świadome innego potencjalnego niebezpieczeństwa: leptospirozy, wyniszczającej choroby powodowanej przez bakterie obecne w wielu śródlądowych zbiornikach wodnych na wyspie. Mimo to wielu ignoruje zaksięgowane znaki, aby popływać w basenie, niektórzy nawet ukradli masaż z pofalowanej kaskady. Państwo usunęło długi sznur, który przygód poszukiwaczy przygód użył kiedyś do skalowania ściany skalnej obok wodospadu.
Podpis pod zdjęciem: Wycieczka do majestatycznego wodospadu Manoa w Oahu, który rozlewa się 150 stóp ze skalistego klifu w lśniący tropikalny basen.
Pierwsze 2 mile wędrówki zaczynają się na Szlaku Kalalau. Szlak wspina się na strome pali (klify), przełączając się na 1 milę przez mokre skały i śliskie korzenie. Ale twoja nagroda przychodzi szybko, z widokiem na przepiękne wybrzeże Na Pali. I w tym przypadku, co idzie w górę, musi spaść. Druga mila przynosi równie strome zejście na plażę Hanakapi'ai.
1. Plaża Hanakapi'ai. Odetchnij; zwiedzaj skalistą plażę i morskie jaskinie i ciesz się brodem w strumieniu słodkiej wody. Kiedy będziesz gotowy do kontynuowania, popatrz na tył, od strony plaży, na szlak wiodący w głąb lądu. Szlak prowadzi wzdłuż zachodniego brzegu strumienia Hanakapi'ai do wąskiej doliny. Dolina - wraz z sąsiednimi dolinami Hoolulu, Waiahuakua i Kalalau - była kiedyś domem dla starożytnych Hawajczyków, którzy zasadzili ogromne, tarasowe pola taro. Dziś obszar ten jest częścią 6,175-akrowego Parku Przyrody Na Pali Coast State i jest niedostępny dla stałych mieszkańców. Po wejściu do doliny miniesz drzewa gujawy i resztki starożytnych kamiennych murów.
2. Mango, bambus i eukaliptus. Ta żyzna dolina, zasilana strumieniami i obsypana promieniami słońca, jest domem dla wielu tropikalnych drzew. Przejdź pod baldachimem wysokich drzew mango i wejdź do małego lasu bambusowego i eukaliptusowego, kończąc się na małym obszarze piknikowym.
3. Przeprawy strumieniowe. Szlak zyskuje wysokość, stopniowo okrążając rzekę i przekraczając ją kilka razy. W zależności od pogody skrzyżowania te mogą być trudne. W warunkach wysokiej wody lub zagrożenia deszczem najlepiej zawrócić. Nawet w suszy, planuj zmoknąć, bo efektywne skakanie po skałach jest trudne, a najłatwiejsze przejście przez brodzik przecina strumień. Około 1,5 mil szlak staje się coraz bardziej błotnisty, a przeprawy przez strumień są szersze, ale sceneria jest wciągająca. Falujące kaskady i głębokie, czyste baseny otoczone są stromymi ścianami dolin.
4. Hanakapi'ai Falls. W odległości 2 mil szlak kończy się u podstawy oszałamiającego wodospadu Hanakapi'ai o wysokości 300 stóp. Cienka, biała wstęga wody spływa kaskadą po stromym zboczu doliny, rozpryskując się w dużym basenie. Mgliste chmury i rozpryski z opadów tworzą bujną, wilgotną atmosferę; mchy, paprocie, winorośle, tropikalne kwiaty, drzewa i gigantyczne głazy tłumią brzegi basenu. Nigdy nie wychodzimy bez ceremonialnej (i odświeżającej) kąpieli w basenie.
Podpis pod zdjęciem: Hanakapi'ai upada na szlaku Kalalau Kauai. Zdjęcie: roy.luck / Flickr.com.
